Âb-ı Hayat – 4029


Bir gün Mübarek Hocamız ‘kuddise sirruh’ buyurdular ki; Kardeşim, sizleri ben sevdim. Sen de sev, buyurdular. Emir, demiri keser. Her zaman söylüyorum, Mübarekler sevdiklerine şefaat edecektir. Peki, hanımı üzersen? O zaten perişan olur. Cenab-ı Peygamber “aleyhissalatü vesselam” Fâtma validemize öyle buyurdular; Git, Ali’nin duasını al. Allahü teala buyuruyor ki; İmanlı olanların bir alâmeti de neşeli olmasıdır. Bir insanın güler yüzlü, tatlı dilli olması, onun imanındandır. İmanlı olmayanlar, asık suratlı, çatık kaşlı olurlar. Yani onlar görünüşte çatık kaşlıdırlar ve bu şekilde olanların imansız gitme tehlikeleri de vardır.

Allahü teala hepimizi inşaallah bu birlik ve beraberlik içerisinde haşr eylesin. Bu nasihatleri duymak, bu nasihatleri aktarmak suretiyle, hiçbir tane kalmaksızın, hiçbir sıkıntıya uğramaksızın, âhirette de beraber olalım ki, çok güzel olur. Yoksa birilerinin hoşuna gidip gitmemesi bizi ilgilendirmez. Dinin bizden istediği budur, kıyamete kadar böyle olacaktır.



Âb-ı Hayat – 4029

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr