Cenab-ı Peygamber “aleyhissalatü vesselam” hadîs-i şerîfde; “Eddünya mezraatül âhire.” Dünya âhiretin tarlası, buyuruyorlar. Yani, bu dünya âhiretin tarlasıdır, ama dünyanın demiyor âhiretin tarlasıdır diyor. Mülk Allahındır “celle celalühü”. Bunu Hazret-i Ali “radyallahü anh” “el mülkü lillah” diye yüzüğüne kazıtmış ve mühür yapmıştı. Eğer şahsınızın olsa, alır oraya da götürürdünüz. Halbuki burada bırakıyoruz. Bizim olmasını istiyorsak bunları Allahü tealanın yolunda tasadduk edelim, ibadet niyetiyle sahip olmaya çalışalım. Başkalarının sahip olduğu mala mülke bakıp rahatsız olmaya gerek yoktur. Biz kendi işimize bakalım. İster sevsin, ister söğsün. Eden kendine eder. Başkalarının takdir veya tenkidine göre yaşayanlar, dünyada olmasa da âhirette mutlaka pişman olacaktır. Ama Allah için olursa korkma. Evlilik de böyle, iş de öyle, herşey de öyledir. Nefsi için evlenenler daima sıkıntı çekmişlerdir. Ama Allah için evleniyorlarsa, dinimizin icablarına uygun evleniyorlarsa, bu niyetle evleniyorlarsa, hem dünyada hem de âhirette mesut olurlar. Çünkü din âşikardır. Allah var şeriki yoktur.
Âb-ı Hayat – 3931