Âb-ı Hayat – 3930


Hepimiz öleceğiz. Enver abi buraya bir defa daha ya gelir ya gelemez. “Acibtü limen talebed-dünya, vel mevtü yatlibuha” demiş büyük bir zat ve biri de bunu bir çeşmenin taşına yazmış. Bunun manası, o kişiye şaşıyorum ki, gece gündüz dünyalık peşinde koşuyor, halbuki ölüm de her an onun arkasından koşuyor. Onun için Hazret-i Peygamber “aleyhissalatü vesselam”, insanın malı Allah için verdiğidir, aldığı değil, buyuruyor. Malı alır, fakire verirsen, dine verirsen, işte o şahsi malın olur ve kaydedilir. Kaldı ki kayda geçerken bunun karşılığı bire yüz, bire yediyüz, bire yediyüzbin olur. Ama insanlar emanetçi olduğunu unutarak, kendisinin malı mülkü var zannediyor. Böyle bir şey yok.



Âb-ı Hayat – 3930

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr