Şâh-ı Nakşibend hazretleri “kuddise sirruh”; hocam bana bir iş, bir görev diyen talebesine buyurmuşlar ki; Sana bir iş vereceğim, keşke yapabilsen.. Onu yap, yeter; evliya olursun. Beni taklit et! İşte Mübarekleri ne kadar taklit edebilirsek, seviliriz. Mübareklere benzemeye çalışan arkadaş, hiç elde değil, sevilir. Ama kendine benzemeye uğraşırsa, mahvolur. Dolayısıyla, başka yerde hiç hayat aramayın. Hayat budur. Çünki Mübarekler kendilerine benzeyenlere, kendileri şefaat edeceklerdir. Sen kendine benziyorsan, kendine şefaat et! Yolun aslı budur. Nakil esastır; benzemek, farklıdır.
Üç zâdeye dokunmayın derler. Bir, seyyidzâde. Yani seyyid evlatları. İki, pîrzâde. Yani hocanın evlatları, torunları. Çünki hocasına, yani babasına gider, ondan sonra nereye gider sen düşün. Üç, şehzâde. Padişah. Onun için, bu üç zâdeye karşı Allah akıl fikir versin.
Âb-ı Hayat – 3921