ali zeki osmanağaoğlu
Büyükler buyurdular ki;
Sevgi daima yukarıdan gelir. Allahü teala Kur’ân-ı kerimde buyuruyor ki: Allah onlardan razıdır, onlar da Allahtan razıdır. Cenab-ı Hak kendisi buyuruyor, Allah onlardan razıdır, onlar da Allahtan razıdır. Dolayısıyla, Amerika’da Ebubekir Ali var, ilk Türkiyeye geldiği zaman, Mübarek Hocamızı görmek için geldi. Efendim, böyle böyle, Ganada Ebubekir Ali sizi ziyaret etmek istiyor, dedim. Nerede kalıyor, buyurdular. Bir arkadaşın evindeydi, Mübarek Hocamız ile oraya ziyarete gittik. Benim ismimi hemen söyleme, ben ne zaman söyle dersem, o zaman söylersin, buyurdular. Mübarekler buyurdular ki; Sor bakalım, Allahı seviyor mu? Ben de sordum. Çok seviyorum, dedi. Peygamberimizi ‘aleyhissalatü vesselam’ seviyor mu, buyurdular. Elbette seviyorum, dedi. Peki, Onun varislerini, bu yolun büyüklerini seviyor mu, buyurdular. Seviyorum ki, zaten görebilmek için geldim, dedi. Eğer siz Onlara bir adım yaklaşırsanız, Onlar size bin adım yaklaşır, buyurdular. Ben ömrümde böyle bir manzara görmedim. O top gibi adam yerinden fırladı. Mübareklerin kucağına sarıldı. Oturduğu yerden nasıl zıpladı, o, başka bir şeydi. Mübarekleri birden bire görünce şaşırdı. Sonra, bir sohbet sohbet.. Netice: Abddülhakim Efendi hazretleri buyurmuşlar ki; Biz emeği boşa vermeyiz.
Fî emanillah
Âb-ı Hayat – 4347 (Cuma’nız Mübarek Olsun)