Bir mübarek zât demiş ki; Efendim, neden bu insanlar gaflet içindeler? O da demiş ki; Allahü teala dünyayı burada yarattı,
âhireti ise burada yaratmadı. Âhireti yarattı, önüne de dünyayı perde olarak koydu. Bu dünya perdesi, arkadakini görmeye engeldir. Ancak insanlar gördükleriyle oyalanırlar, gördüklerini severler, onlarla ilgilenirler. Halbuki bizim dinimiz, görmeye değil, inanmaya bağlıdır. Dolayısıyla, inancı artıracak, güçlendirecek, kuvvetlendirecek sebeplere yapışmadıktan sonra, insan âhireti düşünemez. O sebeplerin başlangıcı, mutlaka iyi dost, iyi ahlâktır. Bunlar olmadıktan sonra olmaz.
Âb-ı Hayat – 4339