Âb-ı Hayat – 4298 (Cuma’nız Mübarek Olsun)


ali zeki osmanağaoğlu

Büyükler buyurdular ki;

Allah rahmet eylesin, Hanımanne bunu anlatmıştı. Çok zengin bir adam varmış, cami yaptırıyormuş. Derken bir kervan gelmiş. Bu kervana gitmiş, ne satıyorsun, demiş. Efendim, Ispartadan geliyorum, beş deve yükü gül yağım var, demişler. Hepsini aldım, istediğin kadar para, demiş. Oradakilere de, benim camim bu gülyağı ile yıkanacak. Çamuruna, harcına, bu konacak, demiş. Hakikaten öyle yapmışlar, caminin hamurunu, çamurunu, gülyağı ile karıştırmışlar. Öyle bir cami ki, her çamuru, hamuru gülyağı, gül yaprağı! İki kilometre uzaktan mis gibi koku geliyormuş. Tabii büyük takdir, tebrik, her şey tamam. Aradan yıllar geçmiş, onu tanıyan, seven, takdir eden birisi gelmiş ki, bu adam, Allah muhafaza etsin, kapı köşelerinde, duvar diplerinde, kuru ekmekle yaşıyor. Allah Allah, inanamış. Bu kadar zengin olan, bu kadar mal varlığı olan, caminin suyunu gülsuyu kullanan bir insan, nasıl kapı diplerinde kuru ekmekle yaşar diye, yanına gitmiş. Bakmış, göz göze gelmişler. Tanıdın mı, tanıdım. Peki efendim, bu ne hal, demiş. Allah kimsenin başına vermesin. Bir gün camiye yaklaştım, yerde atılmış ekmek dilimleri gördüm. Ben de ayağımla onları kenara ittim. Kibirlendim, yere eğilip alamadım. Sonra cenab-ı Hak beni öyle fakir yaptı ki, elimde ne varsa hepsi gitti. Ondan sonra da hiç kimse benim yüzüme bakmadı. Dün bana ferah verenler, bugün benden uzaklaştı. Tek başıma kaldım, ancak böyle çöplerden, şuradan buradan bulduğum kuru ekmekle geçiniyorum, demiş. Neden? Gadab-ı ilahiye uğradı. Neden? Kibirlendi. Allahın yarattığı o ekmeği eliyle alıp kenara koymadı da ayağıyla tekmeleyerek kenara koydu. Netice: Mübarek Hocamız buyurdular ki; Allahü tealanın sıfatları var. Bu sıfatları içerisinde, azap sıfatı var, gadap sıfatı var, rahman sıfatı var. Fakat bu sıfatların insana verdiği cezalar afv edilebilir. Fakat zâtına karşı işlenen suçları afv etmez. Şahsına, zâtına karşı yapılan suçları afv etmez. Nedir o peki? İşte o; kibir. Çünki cenab-ı Hak mealen buyuruyor ki; Azamet ve kibriya benim hakkımdır. Kim bana bunda ortak olmaya kalkarsa, hiç acımam, yakarım. Azamet ve kibriya şeytan sıfatıdır.

Fî emanillah



Âb-ı Hayat – 4298 (Cuma’nız Mübarek Olsun)

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr