Şafiî mezhebi fıkıh âlimi. İsmi, Ömer bin Muhammed bin Abdülhâkim bin Abdürrezzâk el-Bilfiyâî olup, künyesi Ebû Hafs’dır. Lakabı ise Zeynüddîn’dir. 681 (m. 1282) senesinde Mısır’da doğdu. 749 (m. 1348) senesi Rebî’ul-âhır ayında tâ’ûndan vefât etti.
Babası da âlim olan Zeynüddîn el-Bilfiyâî; el-Ebrekûhî, ed-Dimyâtî, Ali bin Muhammed bin Hârûn’dan hadîs-i şerîf dinledi. Fıkıh ilmini el-Irâkî, el-Bâcî ve birçok âlimden öğrendi. Fıkıh ilmine dâir “Et-Tenbîh” adlı eseri ezberledi.
Takıyyüddîn Sübkî onun hakkında; “Ömer el-Bilfiyâî’den daha iyi fıkıh ilmini bilen görmedim. Fetvâ verme husûsunda Mısır’da onun bir benzeri çıkmadı. El-Bihnesâ şehrine kadı ta’yin edildi. Daha sonra Haleb kadılığında bulundu. Humus’daki Medrese-i Nûriyye’de ders verdi. Oradan Kâhire’ye gitti. Safd kadılığına ta’yin edildikten elli gün sonra vefât etti” demektedir.
Esnevî ise onun hakkında: “Ömer el-Bilfiyâî fıkıhda İmâm olup, benzeri görülmedi. Herkese karşı iyilik ederdi. Fıkha dâir “Muhtasar-ut-Tebrîzî”yi şerh etti” demektedir.
İbn-i Verdî, yazdığı uzun kasidesinde, “Ömer el-Bilfiyâî nezîh bir fıkıh âlimi idi” diye medhetti.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Sübkî) cild-10, sh. 372
2) Hüsn-ül-muhâdara cild-1, sh. 427
3) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-1, sh. 293
4) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-3, sh. 186
ÖMER BİN MUHAMMED EL-BİLFİYÂÎ