Mâlikî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Behrâm bin Abdullah bin Abdülazîz bin Ömer bin İvaz bin Ömer Sülemî Demîrî’dir. Lakabı Tâceddîn, künyesi Ebü’l-Bekâ’dır. 734 (m. 1334) senesinde doğdu. 805 (m. 1402) senesinde vefât etti. Kaynaklarda, doğum ve vefât yeri bildirilmemektedir.
Şeyh Halîl, Şerefüddîn Rahûnî, İbrâhim Kabîlî, Beyânî ve bir grup âlimden hadîs-i şerîf öğrendi. İlim tahsîl etti. Buhârî’nin bir kısmını Ebü’l-Harem Kalânisî’den, tamâmını da Cemâleddîn Türkmânî Hanefî’den dinledi. Sünen-i Ebî Davud’u, Mekke’de Şeyh Halîl’den 760 (m. 1359) senesinde dinledi. Sünen-i Tirmizî’yi Cemâleddîn bin Hayr’dan, Kâdı Iyâd’in Şifâ kitabını; Şemseddîn Beyânî, Afîfüddîn ve diğer âlimlerden dinledi. Kendi mezhebinde büyük âlim oldu. Fetvâlar vererek insanların müşkillerini hallederdi. Şeyhûniyye ve diğer yerlerde müderrislik yaptı. Buralarda çok talebe yetiştirdi. Ahnâî, Cemâleddîn Bisâtî ve İbn-i Hayr’ın yerine kadı vekîlliği vazîfelerinde bulundu. İbn-i Hayr’ın vefâtından sonra ise, 791 (m. 1389)’de Mâlikî mezhebi kadılığı vazîfesine getirildi. Bir müddet geçince, Sultan Zâhir Berkûk tarafından kadılık vazîfesinden alındı. O da, bundan sonra kendini ilme ve talebe yetiştirmeye verdi. Vefât edene kadar bu hâl üzere yaşadı. Çok talebe yetiştirdi.
Zamanında Mâlikî mezhebinin büyük âlimlerinden idi. Hadîs ilminde sebt (güvenilir) ve naklettiği bilgiler sahih idi. Hâli ve gidişatı övülecek mertebede olup, güzel ahlâklı idi.
Eserlerinden ba’zıları şunlardır: 1-Şerhu muhtasarı Şeyh Halîl: Hocasının eserinin şerhidir. Kendisi şöyle anlatır: “Rü’yâmda hocamı gördüm. Bana bir kâğıt verdi; “Yâ Behrâm! Muhtasar adlı kitabımın üzerine bir şerh yaz da, insanlar ondan istifâde etsinler” dedi. Daha sonra istihâre yaptım. Allahü teâlânın yardımıyla bu şerhi yazdım.” Gerçekten de bu eserinden insanlar çok istifâde etmişlerdir. 2-Şâmil ve şerhi: Fıkıh ilmine dâir bir eserdir. 3- Şerhu Muhtasarı İbn-i Hâcib, 4- Şerhu Elfiyeti İbn-i Mâlik, 5- Dürret-ün-nesîme: Üç bin beyitlik bir eserdir.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-3, sh. 80
2) Ed-Dav-ül-lâmi’ cild-3, sh. 19
3) İnbâ-ül-gumr cild-2, sh. 242
4) Neyl-ül-ibtihâc (Dîbâc kenarında) sh. 101, 102
5) Brockelmann Sup-2, sh. 99, 100
İBN-İ İVAZ DEMÎRÎ (Behrâm bin Abdullah)