Şafiî Mezhebi âlimlerinden. İsmi, Ebû Bekr bin Ali bin Abdullah bin Ahmed bin Muhammed bin İbrâhim bin Ebû Bekr’dir. El-Meşhedî el-Kâhirî nisbetiyle de bilinir. 770 (m. 1369) senesinde Kâhire’nin Meşhed-i Hüseyn mevkiinde doğdu. 855 (m. 1451) senesinde Kâhire’de vefât etti. Orada Sûfiyye kabristanına defn edildi. Soyu, Ca’fer bin Yahyâ bin Hâlid bin Bermek’e kadar ulaşır.
Kâhire’de Meşhed-i Hüseyn denilen yerde büyüdü. Küçük yaşta Kur’ân-ı kerîmi ezberledi. İmâm Fahruddîn el-Belbesî’den, Kur’ân-ı kerîmi kırâat-ı seb’a üzere okudu. İmâm Fahruddîn el-Belbesî ona, kırâat-ı seb’ayı okutmak üzere izin verdi. Fıkıh ilmini Ebü’l-Feth el-Belkînî ve diğer âlimlerden tahsîl etti. Arabcayı Şemsüddîn Acemî’den öğrendi. Şemsüddîn Şatnufî ile uzun süre beraber kalıp, onunla ilmî mütâlâalarda bulundu. Vesimî’nin yanında bulunarak, ondan güzel yazı yazma üzerine ders aldı ve yazısını güzelleştirdi. Zamanında yaşayan Tenûhî, Ebnâsî, Zeftâvî, Halâvî, Süveydâvî, Gamârî, Merâgî, İbn-üş-Şeyha gibi âlimlerden çeşitli ilimleri tahsil etti.
Ebû Bekr ibni Hıllikân, ilk önce sarayda hizmetçilere ders verme husûsunda gayret sarf etti. Onun tedris halkasından çok kişiler yetişti. İbn-i Haldûn’un kâtipliğini yaparak ve birçok eserleri eliyle yazarak geçimini te’min etti. Bir süre Ezher yakınında göçebelerle beraber kaldı. Celâlüddîn Belkînî’ye nikâh akidlerinde vekîllik yaptı. İki defa hacca gitti. Birincisinde annesiyle birlikte gitmişti. Annesi orada vefât etti. Ebû Bekr İbni Hıllikân, ba’zı çok zarurî hâllerde, oğlu ile birlikte Şam’a ticâret için gitti.
Ondan, ileri gelen birçok kimseler hadîs dersi dinledi. Buhârî ve Şifâ’yı ondan okudular. Ebû Bekr İbni Hıllikân, hayır sahibi, sakin, mütevâzî, yapılan iyiliklere fazlasıyla karşılık veren bir zât idi. Onun “Musannef fî Sınâat-iş-Şühûd”, “Menseh” ve “Kasîdet-ün-fil-Kâ’be” adlı eserleri vardır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-3, sh. 67
2) Ed-Dav-ül-lâmi’ cild-11, sh. 52
EBÛ BEKR İBNİ HILLİKÂN