Şafiî mezhebi fıkıh âlimi ve zâhidlerden. İsmi, Ahmed bin Zeyd bin Alî bin Hasen bin Atıyye eş-Şâvî’dir. 793 (m. 1391) senesinde vefât etti. Yemenlidir. Bulunduğu çevrede bid’at ehli ve akideleri bozuk kimseler vardı. O zaman, o mıntıkanın vâlisi Muhammed bin Alî Mehdevî olup, lakabı Selâhaddîn idi. Ahmed bin Zeyd ( radıyallahü anh ), oradaki bid’at ehli kimselerin akidelerinin bozuk olduğunu insanlara anlatırdı. Hattâ, Sünnet-i seniyyeye yapışıp, bid’atlerden sakınılmasını teşvik eden bir kitap yazdı. Bunun üzerine Muhammed bin Ali Mehdevî, kalabalık bir askerle birlikte, Ahmed bin Zeyd’in ( radıyallahü anh ) bulunduğu yere geldi. Ahmed bin Zeyd’in ( radıyallahü anh ) evine hücum etti. Herhangi bir mukâbelede bulunmadıkları hâlde, Ahmed bin Zeyd’i, oğlu Ebû Bekr’i, çoluk-çocuğunu ve onu sevenlerden bir kısmını şehîd ettiler. Evinde pekçok mal vardı. Bu mallar, halka âit idi. Onun yanına emânet olarak bırakmışlardı. O havâlide herkesin i’timâd edip güvendiği bir zât olduğu için, halk, mallarını onun yanına emânet olarak bırakıyorlardı.
Çok geçmeden, Muhammed bin Ali Mehdevî yaptığı zulmünün cezasını gördü. Muhammed bin Ali Mehdevî, birgün bir katıra binmişti. Katır, yolda giderken birdenbire ürküp, vâliyi üzerinden yere attı. Fakat ayaklarından birisi üzengiye takılıp kaldı. Katır, koştukça koşuyordu. Vâliyi de kendisi ile beraber yerde sürüyerek götürüyordu. Bir müddet katırı kimse yakalayamadı. Ancak büyük bir çalışma ve cabadan sonra yakalayabildiler. Ona, katırın niçin ürküp kaçtığı sorulduğunda, şöyle anlattı: Aniden Ahmed bin Zeyd’i gördüm. Katırın karşısına çıkıp, elini katıra salladı. Bundan ürken katır, sür’atle kaçmaya başladı.
Vâli birkaç gün hasta yattı. Sonra vefât etti. Bu hâdise, Ahmed bin Zeyd’in şehîd olmasından yaklaşık bir ay sonra oldu.
Ravd kitabının sahibi büyük âlim Şerefüddîn İsmâil bin Ebû Bekr eş-Şâfiî, Ahmed bin Zeyd için bir mersiye yazdı.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Câmi’u kerâmât-il-evliyâ cild-1, sh. 318
AHMED BİN ZEYD