ABDÜRRAHMÂN BİN YÛSUF EL-ESFÛNÎ

Fıkıh ve ferâiz âlimi. İsmi, Abdürrahmân bin Yûsuf bin İbrâhim bin Ali olup, künyesi Ebü’l-Kâsım ve Ebû Muhammed’dir. Lakabı Necmüddîn’dir. 677 (m. 1278) senesinde Mısır’ın güney bölgesindeki Esfûn beldesinde doğdu. 750 (m. 1350) senesi Zilhicce ayının onikisi olan Kurban Bayramı’nın üçüncü günü, Minâ’da vefât etti. Bâb-ül-Muallâ’ya defnedildi.

Abdürrahmân el-Esfûnî, Şafiî mezhebi âlimlerinden idi. Fıkıh ilmini Şeyh Behâüddîn el-Kıftî’den öğrendi.

Kırâat ilmine de vâkıf idi. Kavs denilen yerde ders verdi. Burada birçok kimseler ondan ilim ve edeb (İslâmiyetin gösterdiği güzel ahlâkı) öğrendi. Abdürrahmân el-Esfûnî, birçok kerre deniz yoluyla hac için Mekke’ye gitti. 733 (m. 1333) senesinde gittiği son haccından sonra Mekke-i mükerremeye yerleşti. Vefâtına kadar Mekke’de kaldı.

El-Esnevî onun hakkında: “Abdürrahmân bin Yûsuf el-Esfûnî, fıkıh ve diğer ilimlerde derin bilgi sahibi idi. Sâlih, yumuşak huylu, merhameti çok ve Ehl-i sünnet i’tikâdında bir zât idi. Onu gören herkes, ondan istifâde ederdi. Cebir ve mukâbele ilimlerinde eserler yazdı. Ferâiz ilminde mütehassıs idi. Şeyh Muhyiddîn-i Arabî hazretlerinin “Er-Ravda” kitabını çok güzel bir şekilde özetledi” demektedir.

¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾

1) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Sübkî) cild-10), sh. 81

2) Ed-Dürer-ül-kâmine cild-2, sh. 350

3) Şezerât-üz-zeheb cild-6, sh. 167

4) Tabakât-üş-Şâfiiyye (Esnevî) cild-1, sh. 177

5) Hüsn-ül-muhâdara cild-1, sh. 81

6) Ikd-üs semin cild-5, sh. 415

7) Mir’ât-ül-cinân cild-4, sh. 334

8) Nücûm-üz-zâhire cild 10, sh. 248