Hanefî mezhebi fıkıh âlimlerinden. İsmi, Ahmed bin İsmâil bin Muhammed bin Aydoğmuş et-Tümürtâşî el-Hârezmî olup, künyesi Ebû Muhammed ve Ebü’l-Abbâs, lakabı Zahîruddîn’dir. Doğum târihi kat’î olarak bilinmeyen Zahîruddîn Hârezmî, 601 (m. 1204) senesinde vefât etti. Vefât târihine dâir başka rivâyetler de vardır. Harezm’de yetişen Hanefî mezhebi fıkıh ve hadîs âlimlerinin büyüklerinden olan Zâhiruddîn Ahmed bin İsmâil ( radıyallahü anh ) orada müftî idi. Fetvâ verirdi. Darda kalanların, müşkili olanların sığınağı idi. Ahkâm-ı İslâmiyyenin bütün inceliklerine vâkıf idi. Herkesin kendisini sevip saydığı çok yüksek bir zât idi. Câmi’us-sagîr liş-Şeybânî, Fetevâ-i Tümürtâşî, Ferâid-üd-Tümürtâşî, Kitâb-üt-terâvih gibi kıymetli eserleri vardır.
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) Mu’cem-ül-müellifîn cild-1, sh. 167
2) Esmâ-ül-müellifîn cild-1, sh. 89
3) El-A’lâm ald-1, sh. 97
4) Fevâid-ül-behiyye sh. 15
5) Keşf-üz-zünûn sh. 1221, 1246, 1403
6) Tam İlmihâl Se’âdet-i Ebediyye sh. 1086
ZAHÎRUDDÎN-İ HÂREZMÎ (Ahmed bin İsmâil)