Mâlikî mezhebinde meşhûr fıkıh âlimi. İsmi, Adülmelik bin Abdülazîz bin Abdullah bin Ebî Seleme el-Mâcişûn et-Teymî’dir. Künyesi, Ebû Mervan İbn-ül-Mâcişûn’dur. 212 (m. 827) senesinde vefât etti. İmâm-ı Mâlik’ten, babası Abdülazîz bin Abdullah’dan, dayısı Yûsuf bin Ya’kûb’dan, Müslim bin Hâlid ez-Zencî’den, Abdurrahmân bin Ebî Zinâd’dan, İbrâhîm bin Sa’d’dan ve zamanının diğer âlimlerinden ilim alıp hadîs-i şerîf rivâyet etmiştir. Rivâyet ettiği hadîs-i şerîfler Sünen-i Nesâî’de ve Sünen-i İbni Mâce’de, yer almıştır. Kendisinden ise Ebû Rebî’ Süleymân bin Dâvûd, Ammâr bin Tâlût, Amr bin Ali es-Sayrafî, Muhammed bin Hüman el-Halebî, Mâlikî fakîhi Abdülmelik bin Hubeyb, Ali bin Harb et-Tâî, Ebû Utbe Ahmed bin Ferec el-Hicârî ve diğer âlimler hadîs-i şerîf rivâyet etmişlerdir.
Abdülmelik bin Abdülazîz, fıkıh ilminde meşhûr bir âlimdi. Ayrıca gayet fasîh güzel konuşurdu. Zamanında fıkhî mes’eleler ona sorulurdu. Mus’ab ez-Zübeyrî şöyle demiştir: “Abdülmelik bin Abdülazîz, Medînelilerin fetvâ için müracaat ettikleri bir âlim idi.”
Talebesi, Yahyâ bin Ahmed Muazzil şöyle demiştir: “Hocam da bu dünyâdan göçüp gitti. O fasîh ve güzel konuşan dilleri artık konuşmuyor. Toprak onun dilini de yiyip susturdu. İşte bütün bunları düşünüyorum da, gözümde dünyânın değeri büsbütün düşüyor. Öyle ki, dünyâ gözümde kıymetsiz bir şey derecesinde kalıyor.”
¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾¾
1) El-A’lâm cild-4, sh. 160
2) Vefeyât-ül-a’yân cild-3 sh. 166
3) Mîzân-ül-i’tidâl cild-2, sh. 658
4) Tehzîb-üt-tehzîb cild-6, sh. 407
5) Ed-Dîbâc-ül-müzehheb sh. 153
ABDÜLMELİK BİN ABDÜLAZÎZ (İBN-İ MACİŞÛN)