Âb-ı Hayat – 3890


Bir gün Hanımanne evde hastalandı. Yüksek ateşte, yatıyor. Bir taraftan Mübarek Hocamız, bir taraftan Enver abi okuyor. Aksilik, tam kapının önüne bir kamyon geldi, herhalde bozulmuş, çok gürültü ve egzoz gazı çıkartıyordu. Tabii Hanımanne rahatsız oldu. Biz ondan fazla rahatsız olduk ama, bize bir şey söyleseler de gidip şoförü ikaz etsek diye Mübareklere bakıyoruz. Mübarekler okumaya devam ediyorlar. Bir ara durdular, efendim müsaade eder misiniz, gidip burada hasta var, şu kamyonu biraz sonra veya ileride bir yerde çalıştırın, diye söyleyeyim, dedim. Olmaz efendim. Evet, nefsimize zor geliyor ama, dinimize zararı yok ki efendim, buyurdular. Nefsimize zor ama, dinimize zararı yok. Ya gittiğimizde adam bizden rahatsız olursa? Bizim rahatsızlığımız bize. Ama onun rahatsızlığı?



Âb-ı Hayat – 3890

Kategori içindeki yazılar: Kelâm-ı kibâr